به سایت اسپاد خوش آمدید
Muffingroup
February 3, 2023
بیایید لیستی از 11 ورزش مناسب برای افراد توانخواه را فهرست کنیم که برجسته ترین آنها دو و میدانی، بسکتبال، بوسه و دوچرخه سواری است.
در حال حاضر بسیاری از افراد دارای مشکلاتی هستند که به آنها اجازه نمی دهد در ورزش های معمولی که وجود دارد شرکت کنند.
مطابق با رینا (2010) ورزش سازگار شناخته می شود” مانند آن شیوه ورزشی که با مجموعه افراد دارای معلولیت یا شرایط خاص سلامت سازگار است، یا به این دلیل که آنها مجموعه ای از سازگاری ها و یا اصلاحات را برای تسهیل تمرین آن ها انجام داده اند. یا به این دلیل که ساختار ورزش اجازه تمرین آنها را می دهد.
با توجه به آنچه در بالا گفتیم، می توان به این نکته اشاره کرد که برخی از ورزش ها ساختار و قوانین خود را بسته به گروهی که آن را انجام می دهند، تطبیق داده اند.
در موارد دیگر، یک مدالیت جدید بر اساس ویژگی های گروه معلولی که بازی خواهند کرد ایجاد شده است. یک مثال می تواند بسکتبالی باشد که به طور کامل برای افراد دارای ناتوانی های جسمی سازگار است و در حال حاضر می تواند آن را روی ویلچر بازی کند .
چندین انطباق یا اصلاح وجود دارد که باید در ورزش هایی که می دانیم به عنوان یک ورزش اقتباسی ساخته می شوند انجام شود:
قوانین یا مقررات باید از همان ابتدا اصلاح شوند، زیرا افراد دارای معلولیت با توجه به شرایطی که دارند، نمی توانند به درستی از آنها پیروی کنند.
در برخی مواقع، ما نمی توانیم از همان موادی که در ورزش های معمولی استفاده می شود استفاده کنیم. مثلاً وقتی می خواهیم آن ورزش را افراد دارای ناتوانی های حسی و بینایی انجام دهند. در این موارد موادی که قرار است استفاده شود صدادار خواهد بود به طوری که آنها می توانند مکان آن را پیدا کنند.
همچنین باید سازگاری هایی مانند تکنیک تاکتیکی انجام دهید و الزامات ورزشی را که در حال انطباق است فراموش نکنید.
یکی دیگر از جنبه های مهم تأسیسات ورزشی است که علاوه بر تطبیق های دسترسی معمول، باید با ورزشی که قرار است در داخل آن انجام شود نیز سازگار شود. بنابراین، مسیر بازی نیاز به تغییراتی دارد که خیلی گران نیستند، مانند برجسته کردن خطوط زمین.
همانطور که می دانیم، در حال حاضر انواع مختلفی از ورزش ها برای هر نوع معلولیت تطبیق داده شده است. در مرحله بعد، به جزئیات برخی از آنها می پردازیم، نه به این دلیل که از بقیه مهم تر هستند، بلکه به این دلیل که در پارالمپیاها گنجانده شده اند.
دوومیدانی یکی از ورزشهایی است که در بازیهای پارالمپیک قرار میگیرد و یکی از سریعترین پیشرفتها بوده است که شامل ورزشکاران نابینا، پاراپلژیک و چهار پلژی، مبتلایان به فلج مغزی و برخی از اعضای قطع شده است.
برخی از ورزشکاران حتی روی ویلچر، با پروتز یا با کمک یک راهنما که با طناب به آن متصل می شود، مسابقه می دهند.
مسابقات دو و میدانی را می توان به مسابقات پرش، زمین و همچنین پنج گانه و ماراتن و همچنین مسابقات تقسیم کرد. بنابراین، همانطور که میتوانیم بررسی کنیم، شامل تمام تستهای المپیک به جز موانع، موانع، و همچنین تستهای پرتاب چکش و خرک میشود.
در صورتی که یک فرد معلول از ویلچر استفاده کند، با مواد خاص و سبک طراحی می شود تا بتواند بدون هیچ مشکلی در مسابقات شرکت کند.
این ورزش برای افرادی که به دلیل قطع عضو، پاراپلژیک و غیره دچار ناتوانی جسمی هستند مناسب است.
آنها معمولاً با مقرراتی مشابه بسکتبال اداره می شوند، اگرچه با سازگاری های مختلف مانند اینکه بازیکنان باید پس از دو بار هل دادن صندلی، توپ را پاس دهند یا پرتاب کنند.
خاستگاه این ورزش مشابه بوچیا به یونان کلاسیک برمی گردد. اگرچه این ورزش بسیار قدیمی است، اما در کشورهای شمال اروپا بسیار محبوب است و معمولاً در فصل تابستان انجام می شود و برای افراد مبتلا به فلج مغزی مناسب است. اگر چیزی برای تاکید در مورد این نوع ورزش وجود دارد، این است که تست های آنها مختلط است. همچنین می توانید به صورت انفرادی و گروهی بازی کنید. این بازی در یک زمین مستطیل شکل انجام می شود که در آن شرکت کنندگان سعی می کنند توپ های خود را تا جایی که ممکن است به توپ سفید پرتاب کنند در حالی که سعی می کنند رقبا را دور کنند، بنابراین می توان آن را یک بازی تنش و دقت در نظر گرفت.
این مسابقات از دو تست پیست و جاده تشکیل شده است و اگرچه نسبتا جدید است، اما می تواند به عنوان یکی از محبوب ترین بازی های پارالمپیک در نظر گرفته شود.
انواع مختلف آزمایشات آنها در گروه هایی انجام می شود که بر اساس نوع ناتوانی افراد شرکت کننده طبقه بندی می شوند.
گروه ها ممکن است نابینا، مبتلا به فلج مغزی، اختلال بینایی و همچنین افرادی که مشکلات حرکتی دارند یا هر گونه قطع عضو داشته باشند.
شمشیربازی که امروزه شناخته می شود به قرن نوزدهم باز می گردد.
این نوع ورزش با افرادی که دارای ناتوانی جسمی هستند انجام می شود، بنابراین در یک صندلی چرخدار با مکانیسم هایی شرکت می کند که امکان حرکت دومی به جلو و عقب را فراهم می کند.
می توان آن را ترکیبی از مهارت های مختلف مانند تاکتیک، قدرت، تکنیک و سرعت در نظر گرفت.
گنجاندن این نوع ورزش با استفاده از ویلچر در بازی های پارالمپیک به سال 1960 در بازی هایی که در شهر رم برگزار می شد، بازمی گردد.
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.